Του Ηλία Καραβόλια,
Το ”χρήμα” πήγε στα ακίνητα εδώ και πολλά χρόνια. Έγινε τούβλα, έπιπλα,κατοικία. Και το χρήμα ήταν κυρίως δανεικό. Απο τις τράπεζες.Οι οποίες εκτός των καταθέσεων, έπαιρναν φθηνό ρευστό απο την μπάνκα του ευρώ(ΕΚΤ).Το κράτος έχανε επι πολλά χρόνια φόρους. Κατασκευαστές, τράπεζες αλλά και οι αγοραστές-δανειολήπτες, συναινούσαν σε φοροαποφυγή( χαμηλές αντικειμενικές αξίες) Το 2007 οι αντικειμενικές αξίες αυξήθηκαν.Σήμερα με την κρίση στο ζενίθ της, οι εμπορικές αξίες υπολείπονται κατα πολύ(μέχρι και 60%)των αντικειμενικών. Αλλά σήμερα, το έλλειμμα και το χρέος της χώρας απαιτούν δημόσια έσοδα εδώ και τώρα. Εύκολη λύση; Φόρος στην ακίνητη περιουσία,που δεν φορολογούνταν ”δίκαια”-υποτίθεται-μέχρι το 2007.
Ο παραλογισμός της φορολόγησης μή εισοδηματικής περιουσίας-βαθύτατα αντιπαραγωγική πολιτική και φυσικά στα όρια της συνταγματικότητας-περνάει σε δεύτερη μοίρα εν καιρώ πολέμου και καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, κατα τους κυβερνώντες. Με εισοδήματα και ΑΕΠ μειωμένα κατα 50-60%, οι περισσότεροι φόροι ακινήτων θα πληρωθούν απο τα όποια έτοιμα υπάρχουν στην άκρη.Έτσι, περί τα 1,3 δις σηκώθηκαν απο τις τράπεζες για να πάνε στα ταμεία του κράτους, σε δύο μόνο μήνες ! Και οι τράπεζες λένε ότι δεν μπορούν να δώσουν νεά επιχειρηματικά δάνεια, για να πάρει μπρός η οικονομία, διότι φεύγουν καταθέσεις!
Την ίδια ώρα ,28 ακίνητα του δημοσίου πωλήθηκαν μεσω ΤΑΙΠΕΔ έναντι 280 δις, στις θυγατρικές ακινήτων των χρεοκοπημένων δημόσιων τραπεζών( Eθνική, Eurobank, για τις οποίες εμείς χρεωθήκαμε για να ανακεφαλαιοποιηθούν) Γι αυτά τα ακίνητα, το κράτος δεσμεύτηκε να πληρώνει για 30 χρόνια μισθώματα 20 εκατομμυρίων ετησίως. Δηλαδή : δώσαμε απο θυγατρικές δημοσίων τραπεζών δημόσιο χρήμα, 280 δις ,για να πάνε στον λογαριασμό αποπληρωμής του χρέους( αυτό προέβλεπε το 2ο μνημόνιο για αποκρατικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας) Και θα πληρώσουμε πάλι με κρατικό χρήμα( δηλαδή εμείς) 600 εκατομμύρια σε 20 χρόνια για να φέρνουν έσοδα αυτά τα ακίνητα! Ε, αυτό είναι πραγματικά ”case study” όχι μόνο για το real estate αλλά και για τις θεωρίες περί αποτελεσματικότητας αποκρατικοποιήσεων( απο κρατικοποιημένες τράπεζες! ) Μια παρατήρηση όμως: αμέσως μετά αυτή την συναλλαγή, η θυγατρική ακινήτων της Εθνικής(Πανγαία)πέρασε στα χέρια ισραηλινού μεγαλοεπενδυτή. Δηλαδή πρώτα την προικίσαμε,μετά την δώσαμε στον γαμπρό. Στους γάμους οι Έλληνες έχουμε παράδοση…
Στο ακίνητο, συναντάται η γαιπρόσοδος και η κατασκευή. Συναντάται η πίστωση και η αποταμίευση. Πρόκειται για τον κατ εξοχήν προωθητικό μηχανισμό των δυτικών οικονομιών.Μια πολυετής αστικοποίηση και μια αχαλίνωτη ανοικοδόμηση ( που δεν μπορούσε να αφήσει απ έξω τον Έλληνα, κατ εξοχήν άνθρωπο που φροντίζει το κεραμίδι για την επόμενη γενιά) εξαπλώθηκε παγκοσμίως. Αλλά με την κρίση ακινήτων και στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ πριν 5 χρόνια,έγινε πλέον φανερό ότι ο ”χώρος” στην οικονομία, έχει πολύ μεγάλη σημασία. Και για να μην χαθούμε σε αναλυτικές θεωρίες σχετικά με την οργανική σύνθεση κεφαλαίου και τα συγκοινωνούντα δοχεία υπεραξίας στους κατασκευαστικούς και τραπεζικού κλάδους, θα το πώ πιο απλά: σήμερα η θηλειά των απλήρωτων δόσεων σε εκατομμύρια Έλληνες( Ισπανούς, Ιταλούς,Ολλανδούς,Πορτογάλους, κ.α) είναι η θηλείά που έφτιαξε μόνο του το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, πουλώντας έξυπνα την επιθυμία της ιδιοκτησίας, μέσω του εύκολου και φθηνού χρήματος. Παγκοσμίως, κεφάλαια που δεν μπορούσαν να επενδυθούν στην παραγωγή λόγω του αναπόφευκτου νόμου περί πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους,βρήκαν διέξοδο σε δύο εναλλακτικά κυκλώματα κερδοφορίας. Δάνεια και real estate. Δόσεις και Σπίτι.
Πολλοί θα πουν ότι κανείς δεν φταίει γι αυτόν που χρεώθηκε να αγοράσει σπίτι χωρίς να προβλέψει ότι μπορεί και να μειωθούν τα εισοδήματα του.Αλήθεια, γιατί αυτό να μην ισχύει και για τις τράπεζες; Γιατί αυτές να μην πρόεβλεπαν πώς να προφυλαχθούν απο κάτι τέτοιο;
Τελειώνω, με κάτι αμιγώς ελληνικό: ούτε ξένα κοράκια θα αγοράσουν πολλά στεγαστικά δάνεια με κούρεμα, ούτε Κινέζοι, Γερμανοί και Αμερικάνοι θα πάρουν δεκάδες σπίτια στα… Πατήσια και το Παγκράτι. Μεγάλοι και γνωστοί κατασκευαστές και κυρίως μεγάλοι και γνωστοί μέτοχοι των ελληνικών τραπεζών(που εμείς διασώσαμε) έχουν τα φράγκα τους έτοιμα να αρπάξουν χωρίς πλειστηριασμούς και κοινωνική αναταραχή, κάποια- και όχι όλα όπως τρομοκρατούν τον κόσμο- απο τα καλά ακίνητα, τα ακριβά σπίτια, που δεν εξυπηρετούνται απο νεόπτωχους σήμερα, πρώην νεόπλουτους τα καλά χρόνια.Αυτή προβλέπω ότι θα είναι η κατάληξη όλης της τρομοκρατίας περί άρσης πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας.
Όσοι Έλληνες στα χρόνια της ευημερίας τους αγόρασαν με δάνειο σπίτια αξίας εκατομμυρίων και σήμερα έχουν εισοδήματα κάποιων χιλιάδων ευρώ, που δεν επαρκούν για δόσεις και φόρους, θα πληρώσουν τις επιλογές τους ακριβά. Αλλά πίσω απο αυτό, καραδοκεί πάντα ο υπέρτατος νόμος της οικονομίας: πλούσιος είναι πάντα αυτός που έχει ρευστό. Όχι περιουσία που δεν γεννάει εισόδημα. Αυτό δυστυχώς το ξέρουν καλά οι δανειστές( και φυσικά οι εγχώριοι εισπράκτορες) οπότε και εξαπολύουν την παρανοική μηχανή φορολόγησης για απαξίωση της ιδιόκτητης περιουσίας. Το ίδιο έκαναν φυσικά και για την άλλη πολύτιμη περιουσία του ανθρώπου: την εργασία του..
ΠΗΓΗ: olympia.gr
Υποβολή απάντησης